شما خودتان کلاهتان را قاضی کنید؛ کسی که بیخودی بوق می‌زند و اعصابتان را خطی‌خطی می‌کند یا جای پارکی که شما نشان کرده‌اید را پر می‌کند باید نوازشش کرد؟ معلوم است کمترین کار این است که او را بکشید و به سزای اعمالش برسانید. اگر خود گالوپ هم توی تهران و با این وضعیت ترافیک و آلودگی زندگی می‌کرد، روزی دوتا قتل کم‌کم روی شاخش بود.
ما اصلاً مردم عصبانی و خشمگینی نیستیم. فقط داریم مثل آدم زندگیمان را می‌کنیم. مثلاً اگر پدرت از صبح تا شب به خاطر کشیدن مواد مخدر و بیکاری به شما گیر بدهد، با آن پدر چه کار می‌کنید؟ من می‌خواهم این را از مؤسسه گالوپ بپرسم؛ حتماً او را می‌کشی.
مثلاً اگر توی خیابان راه بروی و یکی بیخودی بپیچد جلویت، می‌نشینی و نگاهش می‌کنی؟ می‌گویی حق داری که پیچیدی جلو من؟ کمترین کار یک قفل فرمان و قفل پدال است که باید روی سرش بشکنی.
ما نه، شما خودت قضاوت کن. صبح بیدار می‌شوی و خوشحال و خندان می‌روی تخم‌مرغ بخری، می‌بینی در اثر آنفلوانزای مرغی قیمت تخم‌مرغ افزایش پیدا کرده، می‌روی و با مرغ‌ها صحبت می‌کنی که بیشتر تخم بگذارند؟ یا اینکه تخم‌مرغ فروش را به سزای اعمالش می‌رسانی؟
واقعا چه توقعاتی از آدم دارند. حالا با این تفاسیر واقعاً ما خشن‌ترین و خشمگین‌ترین مردم دنیا هستیم؟ من نمی‌دانم چه کسی به این گالوپ مجوز داده؟